Weer vandaag

Oisterwijk.

Onder de dorpen van het hertogdom Brabant bekleedde Oisterwijk van ouds een' aanzienlijken rang. Het was de hoofdplaats van het kwartier, dat naar zijn' naam werd genoemd en om de vruchtbaarheid van den bodem en de menigte van bloeijende dorpen als ‘het schoonste’ geroemd. Zijn grondgebied, waaronder ook de dorpen Udenhout, Haaren, Heukelom, Berkel en Enschot behoorden, droeg den titel van ‘Vrijheid’. Hertog Hendrik I schonk in aan die van Oisterwijk nagenoeg dezelfde wetten en voorregten, als aan 's Hertogenbosch werden verleend, en krachtens een privilegie van hertogin Johanna in , mogten geen vreemdelingen zich er vestigen, dan na het burgerregt voor twee schellingen te hebben gekocht. Een' bijzonderen Heer heeft het nooit gehad en behoudens den korten tijd, waarin het kwartier aan de hertoginne van Gelder was verpand, om terstond daarop door de poorters van den Bosch weêr te worden gelost, was de Vrijheid van Oisterwijk alleen den landsvorst onderhoorig. Zij sloot dan ook met andere steden en vrijheden van Brabant verbonden van vriendschap en eendragt, met de belofte, om onderling altijd vereenigd te blijven. Slechts het jagtregt was in aan 's hertogen hofmeester Jan de Roover in leen

gegeven, met het jagtslot Nemerlaar, waaraan het sedert verbonden bleef. Reeds lang waren zijn weekmarkten vermaard en 't ontbrak ook niet aan de noodige bescherming van de zijde der hertogen, om vrijheid en veiligheid voor koo